กาย เวทนา : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 3 / 8

พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) 221 ดังนั้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงยก “สัจธรรม ๔ ประการ ประสงค์สัมมาทิฏฐิ ให้เห็น ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค ทุกข์ในกายต่างๆ มีเกิด แก่ แปรไป กามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหา เป็นเห

ในบทนี้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ยกสัจธรรม 4 ประการที่สำคัญ ได้แก่ ทุกข์ สมุทัย นิโรธ และมรรค เพื่อแสดงให้เห็นถึงสภาพทุกข์ในกาย และการดับทุกข์ด้วยศีล สมาธิ ปัญญา โดยพระอัญญาโกณฑัญญะได้เกิด 'ธรรมจักขุ' เข

5.3 ความหมายและองค์ประกอบของชีวิตมนุษย์ คำว่า “มนุษย์” มาจากภาษาบาลีว่า “มนุสส” ซึ่งมาจาก มน + อุสฺส “มน” แปลว่า “ใจ” ส่วน “อุสส” แปลว่า “สูง” คำว่า มนุสฺส หรือ มนุษย์ จึงแปลว่า “ผู้มีใจสูง” ดังนั้นผู

บทความนี้กล่าวถึงคำว่า 'มนุษย์' ที่มีรากศัพท์มาจากภาษาบาลี ว่ามาจาก 'มนุสส' ที่แสดงถึงผู้มีใจสูง ซึ่งรวมถึงการมีศีลธรรมและความประพฤติที่ดี สำหรับองค์ประกอบของชีวิตมนุษย์จะประกอบด้วยขันธ์ 5 ซึ่งคือรูป

(1) การพิจารณาไตรลักษณ์ การพิจารณาเห็นไตรลักษณ์ของพระมงคลเทพมุนี เป็นการเห็นด้วยธรรมจักขุ หรือตาของ พระธรรมกาย รู้ด้วยญาณของพระธรรมกาย คือ ใช้ธรรมจักขุและญาณของพระธรรมกายพิจารณาดู ขันธ์ 5 ให้เห็นถึงคว

การพิจารณาไตรลักษณ์เป็นการเห็นด้วยธรรมจักขุ เพื่อเข้าใจขันธ์ 5 และความไม่เที่ยงของชีวิต โดยพระมงคลเทพมุนีเสนอว่าขันธ์ 5 ประกอบด้วย รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ซึ่งมีลักษณะไม่เที่ยง โดยฐานะของขันธ์ 5

บทที่ 5 ขันธ์ 5 ในบทเรียนนี้นักศึกษาจะได้เข้าสู่อารมณ์ของวิปัสสนาประการแรกคือ ขันธ์ 5 โดย การ ศึกษานี้จะเป็นการศึกษาในเชิงปริยัติ เพื่อให้เห็นและเข้าใจความหมาย ลักษณะของขันธ์ ว่าเป็นเช่นไร 5.1 ความหมา

บทนี้นำเสนอเกี่ยวกับขันธ์ 5 ซึ่งเป็นการศึกษาในเชิงปริยัติที่ช่วยให้เข้าใจความหมายและธรรมชาติของขันธ์ 5 ว่าเป็นกลุ่มกองแห่งรูปและนามที่ประกอบกันเป็นหน่วยเดียว สัตว์ทุกชนิดไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือเทวดา ล้

ธรรมะเพื่อประชาช อนัตตลักขณสูตร ៣៨៥ พระพุทธองค์ตรัสย้ำว่า รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ หรือขันธ์ ๕ นั้น เป็นอนัตตา และทรงถามปัญจวัคคีย์ ว่า รูป์ นิจฺจํ วา อนิจฺจํ วา “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย พวกเธอสำคัญ

บทนี้ถ่ายทอดความสำคัญของอนัตตาในธรรมะที่พระพุทธองค์ตรัสเกี่ยวกับขันธ์ ๕ ซึ่งประกอบด้วย รูป เวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ ทั้งหมดนี้เป็นของไม่เที่ยงและสร้างความทุกข์ พระพุทธองค์ได้ผ่านการถามปัญจวัคคีย์เ

ธรรมะเพื่อประช ปล่อยวาง อย่าง พระอริยะ ៤៩៩ ประชุมรวมกันเป็นก้อนกาย ภาษาบาลีท่านใช้คำว่า รุปปลกฺขณ์ คือ มีลักษณะเสื่อมสลายไปตามกาลเวลา ในส่วนของนามคือ ความรู้สึกเป็นสุขหรือทุกข์ที่เกิดขึ้นทางกาย หรือรู

เนื้อหาเกี่ยวกับขันธ์ 5 ในพระพุทธศาสนาที่ประกอบด้วย รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ซึ่งทุกข์ทางกายและจิตใจ จำเป็นต้องพิจารณา โดยขันธ์ 5 นี้ไม่เที่ยง เป็นทุกข์และอนัตตา เนื่องจากการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และ

ธรรมะเพื่อประชา ชัยชนะครั้งที่ 5 (ตอนที่ ๒ ชนะ สัจจกนิครนถ์) ๑๓๔ เป็นไปตามอำนาจเช่นนี้หรือ” “ข้อนี้เป็นไปไม่ได้เลย พระโคดมผู้ เจริญ” “ดูก่อนอัคคิเวสสนะ ท่านจงทำไว้ในใจเถิด ครั้นทําไว้ใน ใจแล้วจึงกล่าว

เนื้อหาในบทนี้พูดถึงการเรียนรู้และเข้าใจในธรรมะที่สอนเกี่ยวกับความไม่เที่ยงและความทุกข์ในความเป็นไปของเวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ โดยชี้ให้เห็นว่าความไม่เที่ยงนั้นนำไปสู่ความทุกข์และไม่ควรถือมันเป็นข

ธรรมะเพื่อประชา ชัยชนะครั้งที่ 5 (ตอนที่ ๒ ชนะ สัจจกนิครนถ์) ๑๓๖ อัคคิเวสสนะ หยาดเหงื่อของท่านบางหยาด หยดจากหน้าผาก ลงยังผ้าห่มแล้วตกที่พื้น ส่วนเหงื่อในกายของเราเดี๋ยวนี้ไม่มีเลย แล้วพระพุทธองค์ก็ทรง

ในบทนี้ พระพุทธองค์ได้สอนอัคคิเวสสนะเกี่ยวกับการเห็นเบญจขันธ์ด้วยปัญญา โดยพระองค์ทรงแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการเข้าใจในรูป เวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ ทั้งหมดที่กล่าวถึงไม่ใช่ของเรา ซึ่งเสริมสร้างค

ธรระพี ประช ชัยชนะครั้งที่ 5 (ตอนที่ ๒ ชนะ สัจจกนิครนถ์) 5 ๑๓๗ เราไม่ได้เป็นนั่น นั่นไม่ใช่ตนของเรา” นิครนถ์ได้ฟังแล้วก็เกิดศรัทธามากทีเดียว ได้ถามอีกว่า “ข้าแต่พระโคดม ด้วยเหตุไร ภิกษุชื่อว่าเป็นพระอ

ในบทสนทนานี้ นิครนถ์ได้ฟังคำสอนของพระโคดมเกี่ยวกับเบญจขันธ์ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของการเข้าใจตนเองว่า 'เราไม่ได้เป็นนั่น นั่นไม่ใช่ตนของเรา' จึงทำให้จิตหลุดพ้นจากการยึดมั่น หรือความทุกข์ โดยการเข้าใจธรรมช

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถ โยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 163 ปฐมปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 163 ฌาปนตฺถิ ขนฺธสทฺโท ปกขิตโตติ วิสัชชน์ ฯ วิญญาณญจ ต ขนฺโธ จาติ วิญญาณกฺขนฺโธ วิญญาณราสิ วิญญาณ

บทนี้นำเสนอการวิเคราะห์เกี่ยวกับขันธ์และเวทนาในอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา โดยเน้นสำคัญในแต่ละขันธ์และคุณสมบัติของเวทนา ซึ่งเป็นส่วนสำคัญในแนวคิดทางพระพุทธศาสนา แสดงให้เห็นถึงความเชื่อมโยงระหว่างขันธ

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 548 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 548 [๔๐๕] ยา ธมฺมชาติ อาลมพนรส์ เวทียติ อนุภวติ อิติ ตสฺมา สา ธมฺมชาติ เวทนา ฯ วิท อนุภวเน ติวิก

ในส่วนนี้ของอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา พูดถึงธรรมชาติของเวทนาและการอนุภวที่เกิดจากอารมณ์ต่างๆ พร้อมทั้งอธิบายลักษณะของเวทนาและความสัมพันธ์กับธาตุต่างๆ โดยมีการยกตัวอย่างการดำเนินการต่างๆ ที่แสดงถึงการปฏิบัต

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 95 ตติยปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 95 อาทีน คหณ์ ฯ อิติ อตฺโถติ ปทสฺส สรุป ฯ อตฺโถติ ลิงฺคตฺโถ ฯ อิติ ปญฺจิกา นาม ทุติยปริจเฉทตฺถโย

บทนี้กล่าวถึงการวิเคราะห์อภิธรรมที่เกี่ยวข้องกับจิตและเวทนา โดยให้รายละเอียดเกี่ยวกับตติยปริจเฉทตฺถโยชนา และการเปรียบเทียบต่าง ๆ ในใจ เช่น จิตและเจตสิก เวทนา รวมถึงการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างทุกสิ

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 102 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 102 ตา เวทนา จาติ สพฺพเวทนา ฯ ทุกฺข...วตฺตาติ วุตฺตนฺติ ปเท เหตุ ฯ ทุกข์ สภาโว ปกติ ยาส์ เวทนา

ในเนื้อหาเรื่องอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ส่วนที่พูดถึงทุกข์นั้นมีความสำคัญต่อการเข้าใจในหลักธรรมที่พระพุทธเจ้าสอน กล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างเวทนาและทุกข์ว่า ทุกข์เป็นสภาวะที่เกิดจากเวทนาและถูกจำแนกออกมาเพ

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 103 ตติยปริจเฉทตฺถ โยชนา หน้า 103 [๑๓๑] สาธกมาห เตนาหาตุยาที่ ฯ เตน ตสฺมา ติสโส อิมา....สุขาติ ภควา อาห์ ฯ เตนาติ อาหาติ ปเท

ในหน้านี้ได้พูดถึงอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา และการจำแนกเวทนาเป็นสามประเภท ได้แก่ สุขา ทุกขา และอุเบกขา รวมถึงการชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการมีความเข้าใจในเวทนาและการประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน เพื่อให้เกิดป

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 106 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 106 กฤตา ฯ ตสมาติ เทสิตาติ ปเท เหตุ ฯ สาติ เทสิตาติ ปเท กมุม ฯ เอกธาวาติ เทสิตาติ ปเท ตติยาวิเ

การศึกษาอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยาได้พูดถึงคำจำกัดความของสุขและทุกข์ รวมถึงการวิเคราะห์และแบ่งประเภทของเวทนา ในการพิจารณาความสัมพันธ์ระหว่างร่างกายและจิตใจ ว่ามีมิติและความเชื่อมโยงกันอย่างไร การเข้าใจในอภิ

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 216 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 216 อิจเจวนฺติปิ นิปาตสมุทาโย นิทสสนฺตโกติ มนสิกตวา ยถาวุฒิตนเยนาติ วิวรติ ฯ ปกาโร วุตฺโต ยสฺม

เนื้อหาในอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา นำเสนอความเข้าใจเกี่ยวกับจิตและขันธ์ โดยได้กล่าวถึงการอุปปาทานของจิตและการแสดงออกต่าง ๆ ของจิตในแง่ของอารมณ์และเวทนา มีการวิเคราะห์และเชื่อมโยงถึงหลักธรรมต่าง ๆ ที่เกี่ยว

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 341 จตุตถปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 341 [๔๑๘] อนุทธฏนฺติ วจน สาเธนฺโต ตถานิตาที่มาห์ ฯ ตถาห์ สจฺจ สุขาย....อาทินา วจเนน สุข...วาเร

เนื้อหานี้นำเสนอการตีความของอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา โดยให้ความสำคัญกับการเข้าใจทั้งความสุขและทุกข์ในชีวิต พร้อมยกตัวอย่างและแนวคิดที่พระพุทธองค์ได้แสดงไว้เกี่ยวกับเวทนา การรักษาความรู้สึกการตอบสน

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 244 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 244 ภตฺติ เยน มิสาทินา วิเสสโต อญฺชติ อนฺโต ปริสติ อิติ ตสมา ติ มิสาท พยัญชน์ ฯ อนุช คติย์ ฯ ภต

เนื้อหาในหน้านี้ของอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยาให้รายละเอียดเกี่ยวกับการศึกษาปริชาณต่างๆ ของอภิธมฺม พร้อมกับพิจารณาการวิเคราะห์แง่มุมต่างๆ เพื่อให้เกิดความเข้าใจที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นในด้านปรัชญาและแนวทางการปฏิบั

ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณ์วิเสสสุล (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 82 วิสุทธิมคฺเค ปสฺสาสวเสน รสฺสํ อสฺสาสวเสน รสส์ ปสฺสาสวเสน สพฺพกาย- ปฏิเวที อนุสาส ปสฺสาสวเสน ปสฺสมฺภย์ กายสงฺขาร อาสาส ปสฺสาสวเสน จ

บทความนี้สำรวจแนวทางและเทคนิคที่แสดงถึงการปฏิบัติทางจิตในวิสุทธิมคฺค ซึ่งเชื่อมโยงกับความสุขและจิตตสงขารที่หลากหลาย ภายในเนื้อหาเน้นถึงประสบการณ์และความเปลี่ยนแปลงของจิตใจผ่านการทำสมาธิและวิปัสสนา การ

ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณ์วิเสสสฺว (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 232 วิสุทธิมคเค สงฺขิตวา ววฏฐาเน ปญญา สมุมสโน ญาณ์ ยงกิญจิ รูป อตีตานาคตปจฺจุปฺปนฺนํ อชฺฌตฺติ วา ฯเปฯ ย์ ทูเร สนฺติเก วา สพฺพ รูป อนิจ

บทความนี้สำรวจเนื้อหาเกี่ยวกับวิสุทธิมคฺคสฺสและลักษณะการรับรู้ในแต่ละรูปแบบ โดยจะกล่าวถึงการทำความเข้าใจในอดีต อนาคต และปัจจุบันในบริบทของพุทธศาสนา พร้อมอธิบายเกี่ยวกับญาณและการเปลี่ยนแปลงของรูปในทุกข